ASGHARهنگامیOOON که ۵۳۰۰ سال قبل اوتسی مرد یخیجان سپرد، درون کنار او ۷۵ طرز خزه و علف نیز مدفون شدند. اکنون، پژوهشگران تو تجسس های ابتکاری خودبه تجزیه وتحلیل این گیاهان پرداختند و جزئیات بیشتری از زندگی اوتسی را آشکار کرده اند. به عقیده ی پژوهشگران، برخی اسلوب های جلبک و علفی که به همراه مرد یخی در ارتفاعات دفن شدند، داخل ارتفاعات رشده کرده اند، ولی برخی دیگر احتمالا توسط حیواناتی مانند بز کوهی به آنجا بنده شدند. با این حال، یافته های اخیر نشان می دهد، اوتسی این گیاهان را تعمدا خواه بی اختیار به همراه خود برده است.
از آنجایی که بسیاری از گیاهان یادشده در دره ی شنالشتال داخل کوهستان آلپ رشد می کنند، باور به خشکی امدن این است که اوتسی در آخرین عروج خویشتن از این دره عبور کرده است. جیمز دیکینسن، باستان شناس متقاعد از دانشگاه گلاسکو، اسکاتلند و نویسنده پژوهش اخیر، عقیده دارد که یافته های او شواهد قطعی حاضر کرده که نشان می دهد، اوتسی از دره شنالشتال به ارتفاعات رفته است.
هم حالا مومیایی طبیعی اوتسی درون محفظه مخصوصی به رخ کاملا منجمد نگه داری می شود و به مومیایی مرتبا آب پاشیده می شود تا در اثر خشکی تجزیه نشود
مومیایی طبیعی اوتسی مرد یخی، برای ابتدایی درون سال ۱۹۹۱ توسط دو گردشگر آلمانی کشف شد که تو آن هنگام تو حال کوهستان نوردی درون ارتفاعات کوهستان های آلپ اوتسال سرحد بین اتریش و ایتالیا بودند. آنچه این دو تو اول تصور می کردند جسدی ابتکاری است، درواقع جسدی ۵۳۰۰ ساله حیات که به برهان سرمای یخ جوی به صورت طبیعی مومیایی شده بود و این دو، تصادفا یکی از مهم ترین کشفیات قرن بیستم را ایفا دادند. مومیایی اوتسی مرد یخی به همراه وسایلش از سال ۱۹۹۸ داخل کفش باستان شناسی تیرول جنوبی در بولتسانو، ایتالیا به ارائه گذاشته شده است. شهرت گذاری اوتسی از روی محل کشفش ایفا شد. به عقیده ی کارشناسان، اوتسی در دوره ای حدود ۳۱۰۰ تا ۳۳۷۰ سال قبل از عصر فراهم عمر می کرد.
مجموعه ای از وسایل اوتسی مرد یخی. از جانب چپ: یک خنجر سنگی، تیر، تیردان چرمی، قارچ تیندر، قارچ تاقچه ای توس و پوست شجر توس
مرد یخی احتمالا ۱۵۷ سانتی متر بلندای کالبد و ۵۰ کیلوگرم وزن داشته است. او صورتی مخلوق و استخوانی، پوستی برنزه به همراه خال کوبی، چشمانی قهوه ای و موهایی تیره و ریش پشته داشته است. گروه خونی مرد یخی O O بوده و دچار عدم تحمل لاکتوز نیز بوده. است او درون سن ۴۶ سالگی درگذشته که برای دوره ای که می زیسته، فردی سالخورده محسوب می شده. است فرضیات متعددی در مورد روزهای پایانی عمر اوتسی مرد یخی و برهان مرگ او حیات دارد، ولی پذیرفته ترین فرضیه نشان می دهد، او در هنگام عبور از دره شنالشتال آماج خورده و پس از چند روز درون ارتفاعات جان امانت و باتوجه به سرمای محیط به قیافه طبیعی در یخچال های غریزی حفظ شده.
است اوتسی کلاهی از جنس پوست خرس داشته که او را در هوای سرد و مرطوب کوهستان های آلپ گرم نگه می داشته
است احتمالا باتوجه به اینکه مقصد به یکی از شریان های اصلی خود برخورد کرده، خون اوتسی تا وقت مرگ سد نمی آمده. است ضرب دیگری قفا روال اوتسی بود دارد که ممکن است پس از اصابت تیر و افتادن او روی زمین به وجود آمده. باشد همچنین انشقاق تو مشت راست مرد یخی حیات دارد که نشان می دهد قبل از اینکه تیر به او اصابت کند، احتمالا نبردی تن بوسیله تن نیز داشته که شاید ساعت ها یا روزها قبل ائتلاف افتاده. است همین نبرد نیز مقدور است به نبرد مرگبار دوم ختم شده. باشد تو همین حال، زخم مشت باعث شده که اوتسی نتواند تیرهای بیشتری بسازد و غل های خویشتن را بخاطر حمله آماده. کند به همراه اوتسی، یک تور مسی کشف شد که می توانست به عنوان اسباب و سلاح به فقره رفته. باشد لباس او از چرم و پوست حیوانات، الیافت گیاهی حیات که بخاطر گرم نگهداشتن او درون هوای سرد و مرطوب منطقه مناسب.بود مقاله های:مرتبط ۲۸: شهریور کشف اوتسی، مرد یخینفرین اوتسی، مومیایی
یخی دیکینسن به دعوت همکارانش از دانشگاه اینسبروک، اتریش، درون سال ۱۹۹۴ شروع بوسیله تجزیه و تحلیل خزه ها و علف های نگرش کشف اوتسی. کرد دیکینسن می گوید، در پیاده شدن او چندین قید کوچک وجود داشته که برخی از این ظروف بسیار مبهم و قهوه ای سوخته بوده اند که مدال می دهد احتمالا از خزه انباشته شده. بودند آنچه دیکینسن پس از تجسس نمونه های گرفته شده در این ظروف یافت، گونه ای خزه به نام نِکرای (تخت با صیت علمی Neckera)» Complanata. وجود این خزه در ارتفاعاتی که اوتسی کشف شد رشد نمی. کند مورد دیگر اینکه، ذرات ریز جلبک ای نیز در معده مرد یخی پیدا شدند که جهت سردرگمی دیکینسن. شد دیکینسن گفت بوسیله گمان م اوتسی نمی خواسته این جلبک ها را بخورد، بلکه تنها با خود همراه داشته. است نیز خوردن خزه پوده زار ممکن است برای نفوذ دارویی آن و بندآوردن خون زخم کاری که اوتسی داشته به امر رفته. باشد جلبک نکرا نیز برای نگه داری گوشت بز کوهی یا گوزن که تو معده اوتسی ظاهر شده به کار رفته.
است زنجیر ها، ابزار و لباس اوتسی از جمله تبر مسی او حزن اکنون تو موزه باستان شناسی تیرول جنوبی داخل بولتسانو، ایتالیا نگه داری می
شود اما یکی از مهم ترین سوالاتی که از زمان کشف مومیایی اوتسی مرد یخی تابه حال متصل موضوع بحث بوده، محلی بوده که اوتسی از آنجا به کوه های آلپ آمده. است گرده هایی که در معده اوتسی کشف شده حاکی از آن است که او تو رفعت ۱۰۰۰ متری و ۳۶ روزگار قبل از مرگ طعام خورده است، اما جسد او در ارتفاع بسیار بالاتری در رفعت ۳۲۱۰ متری فاش شده. است برخی از خزه هایی که درون بلندی اندک رشد می کنند و اوتسی بوسیله همراه داشته، رادیکال ترین سرنخ های پژوهشگران. بودند دیکینسن پریشانی ۵ رویه از خزه های ارتفاعات پائین را بررسی. کرد زیستگاه بیشتر این جلبک ها داخل دامنه های دره اشنالستال.
بود اسرار زندگی و مرگ اوتسی مرد یخی به این زودی ها حل نمی شود، ولی دیکینسن در این مورد گفت که با بررسی بیش از بین ۲۰۰ نمونه جلبک ای که از محل کشف مرد یخی محزون شدند، جمع بندی نهایی خود را انجام داده. است او گفت، پژوهش اخیر بدوی تجزیه و تحلیل آماری نمونه ها و همین نعوظ خلاصه ای از کلیه تحقیقاتی است که از دهه ی ۱۹۹۰ تاکنون انجام گرفته.اند بیشتر:بخوانید نخبه عکس های علمی هفته از نگاه زومیت؛ از سحابی روح تا کشف نسخه ای دیگر از تابلوی داوینچیچگونه تندباد گردوغبار یکی از تمدن های قدرتمند خاومیانه را به زانو درآورد؟منتخب عکس های علمی هفته از نگاه زومیت؛ از کهشکان مدوسا تا تایم لپس دیدنی ناسا از: زمیندندان از آناتومی تا بیماری ها و راهکارهای درمانیکشف چسب باستانی از اندیشه تیره نئاندرتال ها اطلاع می
درباره این سایت